Wskazówki dotyczące umeblowania klasy z myślą o dzieciach z neuroróżnorodnością (NDD)

Wskazówki dotyczące umeblowania klasy z myślą o dzieciach z neuroróżnorodnością (NDD)

Rozpoczynając naukę w szkole, dzieci stają w obliczu nowych i wyższych wymagań - które często są nieuzasadnione w przypadku dzieci z ADHD, autyzmem, dysleksją itp. Presja wywierana na dzieci w celu dostosowania się do standardów szkolnych zwiększa stres i tylko zaostrza objawy. Przyjmując inne podejście i dostosowując szkołę do uczniów z NDD, tworzysz lepszą szkołę dla wszystkich.

Korzyści płynące z przystosowania klasy do potrzeb dzieci z NDD

Szkoła zaprojektowana z myślą o dzieciach z zaburzeniami neurorozwojowymi jest odpowiednia dla wszystkich. Na przykład przejrzystość i dobra struktura, które są ważne dla wielu dzieci z ADHD, autyzmem itp. są równie korzystne dla wszystkich uczniów i pracowników. Oto kilka porad, jak urządzić klasę w sposób przyjazny dla dzieci z NDD.

1. Klasa podzielona na strefy

Klasa dostosowana do potrzeb dzieci z NDD powinna mieć miejsca na różne sytuacje edukacyjne. Podziel przestrzeń na mniejsze strefy, takie jak do pracy indywidualnej, grupowej i nauczania całej grupy. Uczniowie z zaburzeniami neurorozwojowymi mogą mieć trudności z nadążaniem za długim wykładem, ale dzięki strefom w klasie nauczyciel może wykonywać kilka różnych czynności podczas tej samej lekcji.


Nauczanie całej klasy działa najlepiej, gdy uczniowie są zwróceni w stronę tablicy. Sygnalizuje to, gdzie powinna być skierowana uwaga. Kiedy nadchodzi czas na pracę indywidualną, większość uczniów korzysta z możliwości siedzenia w odosobnieniu, na swoim miejscu, w kabinie lub w oddzielnym pomieszczeniu, ponieważ minimalizuje to wrażenia sensoryczne. 

2. Szeroki wybór miejsc pracy

Indywidualnie dostosowane nauczanie jest łatwiejsze, gdy istnieją różne opcje siedzenia. Pozwala to uczniowi śledzić lekcję z miejsca, które jest najlepsze dla jego koncentracji, takiego jak fotel lub rower stacjonarny.

Alternatywne miejsca siedzące
Każdy czerpie korzyści z różnorodności. Dla dziecka, które ma trudności z usiedzeniem w miejscu, szczególnie cenne jest umożliwienie ruchu w klasie. Zmniejsza to niepokój. Stołek balansowy lub piłka do pilatesu to dobre alternatywy dla zwykłych krzeseł szkolnych.
 
Ławki do pracy na stojąco
Możliwość zmiany pozycji ze stojącej na siedzącą przynosi korzyści wszystkim uczniom. Poprawia krążenie krwi, a tym samym poziom energii i zdolność koncentracji. Ławki szkolne o regulowanej wysokości mogą być używane w pełnych klasach lub w odgrodzonych boksach, aby zapewnić większą różnorodność podczas lekcji.


Przegrody
Ścianki podłogowe są funkcjonalne i mobilne; eliminują czynniki rozpraszające i tworzą bezpieczną atmosferę. Zaletą ekranów podłogowych jest to, że uczeń może z łatwością zabrać je ze sobą w inne miejsce. Z pomocą ścianek działowych uczeń może wykonywać zadania wymagające koncentracji i nadal pozostawać w klasie, co pozwala zachować poczucie przynależności.

3. Wyposażenie do różnych zajęć 

Stoły grupowe.
Stwórz możliwość pracy w parach lub grupach. Grupy stolików w jednej części klasy zapewniają lepsze warunki do współpracy i cała grupa czuje się włączona. Ułatwia to również nauczycielowi obserwowanie uczniów przez cały czas i zapewnianie im wsparcia w razie potrzeby.

Kącik czytelniczy.
Dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi mogą łatwiej się skupić, gdy siedzą w ciszy i bez fizycznych barier, na przykład na poduszce lub sofie. Miękkie siedziska pomagają również zmniejszyć poziom hałasu w klasie i stworzyć spokojniejszą atmosferę.

Zgromadzenia.
Duży dywan może służyć jako miejsce spotkań podczas przerw na przekąski lub zajęć z całą klasą.

4. Redukcja hałasu

Komfortowy poziom hałasu w klasie zapewnia warunki do przyjemniejszej pracy, zarówno dla uczniów, jak i nauczyciela. Zastosuj tkaniny i meble tapicerowane, ponieważ pomagają one pochłaniać dźwięk. Zasłony, dywaniki, poduszki i fotele to dobre przykłady. Panele akustyczne na ścianach wychwytują dźwięki rozmów i redukują echo w pomieszczeniu.

Załóż wyciszające stopki na krzesła lub wybierz podstawę antypoślizgową lub koła. Odgłosy szurania po podłodze mogą być bardzo niepokojące! Niektóre dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi mogą potrzebować całkowitego zablokowania wrażeń dźwiękowych, na przykład za pomocą ochronników na uszy. Inne mogą potrzebować muzyki w uszach, aby się skupić.

5. Zminimalizuj wrażenia świetlne

Migające światło fluorescencyjne przeszkadza wszystkim. Wymień wszystkie źródła światła na diody LED o jasności zbliżonej do światła dziennego. Zminimalizuj ostre cienie, ponieważ mogą przeszkadzać oczom. Dobrym rozwiązaniem jest zainstalowanie w pomieszczeniu kilku źródeł światła, które zapewnią bardziej równomierne oświetlenie. Zasłoń okna wychodzące na dziedziniec szkolny na parterze lub na korytarz, aby ograniczyć czynniki rozpraszające z zewnątrz.

WSKAZÓWKA! Udekoruj klasę stonowanymi kolorami w odcieniach ziemi, takimi jak zieleń i brąz. Jednolite kolory nie zakłócają koncentracji ucznia, ale tworzą atmosferę sprzyjającą nauce.

6. Pomoce sensomotoryczne

Cenną pomocą w klasie przystosowanej do potrzeb dzieci z NDD są zabawki antystresowe, które zajmują niespokojne palce. Powinny stanowić wyposażenie w każdej klasie, dzięki czemu dzieci ze specjalnymi potrzebami nie będą zwracać na siebie nadmiernej uwagi. Pozwól wszystkim używać akcesoriów sensorycznych – to świetna zabawa!

Projektuj środowisko uczenia się od samego początku

Pracę nad kwestiami NDD środowisk szkolnych można rozpocząć już na etapie projektowania. Zastanów się na przykład, do jakich zachowań zachęca dana lokalizacja. Długi korytarz sygnalizuje bieganie, dlatego dzieciom z zaburzeniami neurorozwojowymi może być trudno zrozumieć, dlaczego bieganie po korytarzu jest zabronione. Jadalnia to duża, otwarta przestrzeń, w której dźwięk odbija się echem od podłogi do sufitu – więc nie da się mówić cicho. Projektując środowisko w inny sposób, można kontrolować zachowanie. W hotelowym lobby stosuje się stonowane oświetlenie, dywany i miękkie meble, które sygnalizują, że wskazana jest cisza – to samo podejście można zastosować w szkołach.

  • Zapisz porządek lekcji. Wyjaśnij cel danych zajęć i przeanalizuj przebieg, aby uczeń wiedział, co ma wykonać i jak długo to potrwa.
  • Zachowaj porządek. Uczniowie z zaburzeniami neurorozwojowymi lubią, gdy wszystko jest na swoim miejscu. Wyraźnie oznakowane miejsce do przechowywania powoduje mniej bałaganu. Leżące rzeczy mogą rozpraszać uwagę, ale gdy zostaną umieszczone w odpowiednich szufladach, wrażenia wizualne będą lepsze.
  • Miej wyznaczone miejsca do siedzenia. Trudno nie siedzieć z przyjaciółmi, nawet jeśli koliduje to zarówno z pracą. Istnieje również ryzyko konieczności siedzenia samotnie. Dlatego też fakt, że nauczyciel decyduje, gdzie każdy uczeń powinien usiąść, minimalizuje obawy.
  • Pomoc w postrzeganiu czasu. Zegar pokazujący pozostałe minuty jest przejrzysty i warto go mieć w klasie. Mówi uczniom, na jak długo muszą się skupić
  • Nie rozwieszaj prac uczniów. A przynajmniej nie tam, gdzie znajdą się w polu widzenia ucznia podczas zajęć – nauczanie to walka o uwagę! Lepiej przenieść rysunki i projekty uczniów na tył klasy. Zbyt pusto i nudno obok tablicy? Zamontuj pochłaniacze dźwięku.
  • Edukuj personel. Umeblowanie to tylko część adaptacji do potrzeb uczniów z NDD. Niezbędna jest reorganizacja i dalsze kształcenie kadry, aby móc planować lekcje i materiały do pracy dostosowane do potrzeb uczniów z zaburzeniami neurorozwojowymi.

Podsumowanie

Przystosowanie klasy do potrzeb dzieci z NDD przynosi korzyści wszystkim. Najłatwiej jest podzielić salę lekcyjną na strefy. Daje to uczniom możliwość znalezienia najbardziej odpowiadającego im miejsca pracy i urozmaicenia form i stylu pracy. Otoczenie słuchowe i wzrokowe jest równie ważne. Oprócz poprawy wyposażenia, znajomość kwestii NDD i dobre planowanie mają kluczowe znaczenie dla każdej szkoły.

Pomożemy Ci dostosować Twoją szkołę do potrzeb dzieci z NDD!
Potrzebujesz inspiracji lub pomocy przy projekcie mającym na celu przystosowanie otoczenia do potrzeb dzieci z NDD? W AJ Produkty mamy szeroką wiedzę z zakresu projektowania wnętrz dla szkół i administracji publicznej. Chętnie pomożemy!

FAQ

W szkole dostosowanej do potrzeb dzieci z NDD istnieją warunki umożliwiające wszystkim uczniom spełnienie wymagań w zakresie wiedzy i wspierające rozwój, niezależnie od tego, czy zdiagnozowano NDD, czy nie. Zarówno środowisko fizyczne, jak i metody są dostosowane do potrzeb uczniów, którzy potrzebują pomocy, aby przetrwać cały dzień szkolny lub skoncentrować się na lekcji.
Osoby z NDD mogą mieć trudności z:
  • Usiedzeniem w miejscu
  • Koncentracją uwagi
  • Wchodzeniem w interakcje z innymi
  • Rozumieniem kodów społecznych
  • Uczeniem się i pamięcią
  • Zdolnościami motorycznymi
  • Wyrażaniem się w mowie i piśmie
  • Planowaniem
  • Rozróżnianiem rzeczy ważnych i nieważnych
  • Panowaniem nad impulsami
ADHD, ADD, ASD (zaburzenie ze spektrum autyzmu), zespół Tourette'a, OCD (zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne) oraz zaburzenia mowy i języka, takie jak dysleksja i dyskalkulia. Kowariacja, czyli posiadanie więcej niż jednej diagnozy, jest powszechna.
ADHD jest najczęstszą diagnozą z zakresu NDD, przed autyzmem (spektrum) i zespołem Tourette'a.